"To nie jest koniec…"
Takimi słowami w dniu 30 kwietnia w szkole dla dorosłych pożegnaliśmy absolwentów klasy 3 LO formy zaocznej. W uroczystości wzięły udział pani dyrektor Anna Teodorowicz, wicedyrektor Elżbieta Rudzińska, zaproszeni nauczyciele i przedstawiciele słuchaczy klasy 2 LO, a przede wszystkim absolwenci. Były przemówienia, podziękowania pełne wzruszeń. Pani Dyrektor wręczyła wyróżnionym słuchaczom nagrody za dobre wyniki w nauce, wysoką frekwencję oraz zaangażowanie się w życie klasy i szkoły.
Na zakończenie pani Emilia, przedstawiciel kończącej edukację klasy, podziękowała całemu gronu pedagogicznemu, pracownikom administracji m.in. tymi wzruszającymi słowami:
Nadeszła właśnie chwila, kiedy przyszło nam się pożegnać. Był to czas szczególny dlatego, że przyszło nam wszystkim się zmierzyć z pandemią. Musieliśmy wspólnymi siłami nauczyć się funkcjonować w świecie, który zmienił się o 180 stopni. To Wy, nauczyciele robiliście wszystko, co w Waszej mocy, abyśmy dziś byli tu, gdzie jesteśmy. I to jest ten moment,
by całemu gronu pedagogicznemu powiedzieć "dziękujemy". To na Wasze ręce pragnę złożyć w imieniu wszystkich absolwentów, płynące z serca podziękowania za trzyletnią współpracę. Były dni lepsze i gorsze, jedynki, czy nieodrobione zadania domowe. Pierwsze sukcesy, ale i porażki. Dziękujemy za chwile wsparcia, podtrzymywania na duchu, a przede wszystkim za mobilizację, która często gdzieś zanikała w nieznanych nikomu okolicznościach. Dziękujemy także za wyrozumiałość, poświęcenie i serce, które niejednokrotnie nam dawaliście. Poświęcaliście swój prywatny czas dla nas, wierząc w nasz sukces, choć w ciągu naszej nauki my sami mieliśmy chwile zwiątpienia.
Nasza trzyletnia podróż dobiega końca, dlatego składamy podziękowania za to,
że nauczyliście nas, jak wykorzystywać posiadane zdolności. Jednocześnie przepraszamy za przykrości, których byliśmy przyczyną. Być może często kierowaliśmy się myślą Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego – “jesteśmy cząstką w zespole, z niego płynie nasza siła”.
Po podziękowaniach nadszedł czas na pożegnanie Dyrekcji, nauczycieli oraz młodszych przyjaciół i kolegów. Opuszczamy szkolne mury, ale wszystkie chwile tutaj spędzone będziemy chcieli ocalić od zapomnienia. Zabieramy ze sobą bagaż doświadczeń oraz wspomnień i wyruszamy w dalszą drogę.
Teraz możemy powtórzyć słowa Winstona Churchilla: “To nie jest koniec, to nawet nie jest początek końca, to dopiero koniec początku”.